ي روزي
باخودم ميگفتم
مگه ميشه کسي باشه ک با هيچي اروم نشه وقتي داغونه
هيچکس درداشو نفهمه
دردشو ب هيچکس نگه
کلا با خودش حال کنه
عاشق هيچکس نشه
اصلا تنها باشه و در همين حال همه عاشقش بشن اما خودش عاشق هيچکس نباشه
واسه کسي فداکاري نکنهچون ميدونه براش کاري نميکنن
حالا ک خودم توي اين حالم ميفهمم
ک دردمو ب هيچکس نميتونم بگم
اصلا انگار قفل ميزنن ب زبونم وقتي دلم تنگه
حتي نميتونم ب خو دشم بگم
چون ميدونم براش مهم نيس.و اينجا غرورم مهم تره
من ب کسي دل نميدم ک بخام تهش پشيمون باشم
درباره این سایت